Liesbreuk symptomen
Bij een liesbreuk bevindt er zich een breuk in de lies. Deze breuk kan men op verschillende manieren oplopen. Bij sommige is het aangeboren en sommigen lopen het op in de dagelijkse bezigheden en het leven dat men leidt. De symptomen die je bij een liesbreuk ervaart verschillen per patiënt. Zo zijn er mensen met een liesbreuk die geen symptomen hebben en geen klachten zoals bijvoorbeeld pijn, en pas ontdekken dat ze een liesbreuk hebben bij een routineonderzoek. Echter zijn er bij de meeste mensen de symptomen duidelijk herkenbaar.
Een hernia inguinalis kan een ernstig gezondheidsprobleem zijn, dus eventuele symptomen dienen niet negeert te worden. Een lichamelijk onderzoek is meestal voldoende om een diagnose van het probleem vast te stellen.
Wat zijn de symptomen van een liesbreuk?
Het duidelijkste symptoom van een liesbreuk is het uiterlijk, er bevindt zich namelijk een bult / uitstulping langs de schaamstreek of de lies die groter lijkt wanneer je staat of flink hoest. Deze bult doet vaak geen pijn. Men kan het aanraken zonder dat het pijn doet en soms kan men zelfs de bult een stukje terug duwen. Veel mensen die een liesbreuk hebben omschrijven het gevoel als een zeurderig en branderig gevoel dat pijn veroorzaakt in de lies. Deze pijn wordt erger als er druk komt op te staan. De symptomen kunnen zich geleidelijk ontwikkelen of plotseling beginnen.
De symptomen die bij een liesbreuk kunnen optreden zijn:
- Een uitstulping in de lies, die het beste zichtbaar is als de patiënt rechtop staat en hoest;
- Een pijnlijk, branderig gevoel in de lies, dat erger wordt bij voorover bukken, hoesten, sporten, hard persen of tillen;
- Een brandende of pijnlijke sensatie aan de bobbel;
- Misselijkheid;
- Scherpe pijn;
- Een zwaar of slepend gevoel in je kruis;
- Zwakte of druk in uw lies;
- Bij mannen kan er pijn en zwelling rond de testikels, wanneer de uitstekende darm afdaalt in het scrotum, optreden;
- Bij baby’s: huilen.
Wanneer de hernia inguinalis nog niet groot of ernstig is, dan is het soms lastig om de symptomen te herkennen.
De hernia inguinalis zou eventueel voorzichtig in de onderbuik terug geduwd kunnen worden wanneer men ligt. Wanneer het niet terug geduwd kan worden, dan kan het aanbrengen van een ijszak (ice-pack) op het betreffende gebied de zwelling wellicht zodanig verminderen dat de hernia inguinalis toch gemakkelijk naar binnen glijdt. Hierbij kan het helpen om met de bekken hoger te gaan liggen.
Symptomen bij een opgesloten cq. beknelde liesbreuk
Als u de liesbreuk niet kunt induwen, kan de inhoud van de hernia inguinalis in de buikwand worden opgesloten. Een opgesloten hernia inguinalis kan verstrengeld raken waardoor de bloedtoevoer naar het weefsel wordt afgesneden. Een beknelde hernia inguinalis kan levensbedreigend zijn als deze niet wordt behandeld.
De symptomen die bij een beknelde hernia kunnen optreden zijn:
- Misselijkheid, braken of beide;
- Koorts;
- Plotselinge pijn die snel sterker wordt;
- Een uitstulping die rood, paars of donker wordt;
- Onvermogen om je darmen te bewegen of gas door te laten.
Wanneer bovenstaande symptomen optreed, dan dient er onmiddellijk contact worden opgenomen met de arts.
Tekenen en symptomen bij kinderen
Een hernia inguinalis bij pasgeborenen en kinderen zijn het gevolg van een zwakte in de buikwand die vanaf de geboorte aanwezig is. Soms is het alleen zichtbaar als een baby huilt, hoest of uitrekt tijdens een stoelgang. Andere symptomen zijn meer prikkelbaar zijn en minder eetlust hebben dan normaal.
Bij een ouder kind is een liesbreuk waarschijnlijk duidelijker wanneer het kind hoest, perst tijdens de stoelgang of langdurig blijft staan.
Risico factoren
Risico factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van een liesbreuk zijn:
- Mannelijk zijn. Mannen hebben acht keer meer kans op het ontwikkelen van een liesbreuk dan vrouwen;
- Ouderdom. Omdat de spieren verzwakken naarmate je ouder wordt;
- Blanke mensen hebben een grotere kans op het ontwikkelen van een liesbreuk;
- Familiegeschiedenis. Wanneer de aandoening in de familie (naaste familie zoals ouder, broer/zus) voorkomt is de kans groter dat u het ook krijgt;
- Chronische hoest, zoals bijvoorbeeld door het roken;
- Chronische constipatie. Obstipatie veroorzaakt overbelasting / druk tijdens de stoelgang;
- Zwangerschap. Zwangerschap verzwakt de buikspieren en veroorzaakt een druk in uw buik;
- Voortijdige geboorte en een laag gewicht bij de geboorte;
- Wanneer er in het verleden, bijvoorbeeld tijdens de kindertijd, een liesbreuk heeft opgetreden dan heeft u een grotere kans op het ontwikkelen van een (nieuwe) hernia inguinalis.
Wanneer naar de arts?
Wanneer men het vermoeden heeft dat er sprake is van een liesbreuk, dan is het advies om hier zo snel mogelijk mee naar de arts te gaan. Wanneer er namelijk te lang mee rondlopen word dan bestaat de kans dat de breuk erger word. Er kan zich meer buikvlies in de breuk gaan zitten met soms buikinhoud erin. Als men twijfelt over het hebben van een liesbreuk dan is het ook verstandig om altijd even naar de dokter of arts te gaan. Een diagnose stellen gaat relatief eenvoudig. De arts voert druk op de plek uit op het moment dat u staat. Meestal is het niet nodig om verdere onderzoeken te verrichten. Bij veel twijfel/onduidelijkheid kan een MRI of echo overwogen worden.
Er is een liesbreuk geconstateerd, wat nu?
Als de arts een liesbreuk heeft geconstateerd wordt er besproken hoe de breuk behandeld kan worden. Het lichaam kan de breuk namelijk niet zelf genezen. Het is dus niet zo dat het met rust vanzelf overgaat. Bij baby´s in de leeftijd van 0 tot 1 kan een liesbreuk echter wel vanzelf overgaan. Het lichaam geneest de breuk zelf. Bij de mensen die buiten deze leeftijdsgroep vallen zal de arts bespreken of er een operatie aan de lies wordt uitgevoerd. Dit is de enigste manier om de breuk te herstellen.
Soms beslist de arts dat er niet geopereerd gaat worden. Vaak wordt er niet geopereerd bij mannen die ouder zijn dan vijftig jaar. Deze mannen ondervinden weinig hinder van de liesbreuk en hebben dan ook weinig pijnklachten. In dit soort gevallen kan een arts er voor kiezen om niet te opereren aangezien men er weinig hinder van ondervindt. Als in deze gevallen de klachten sterk toenemen kan er altijd alsnog besloten worden om te opereren. Soms wordt er ook voor deze keuze gekozen bij mensen waarbij een operatie te veel risico's met zich meebrengt.
